wierzę, że zmiany są dobre. chociaż nie zawsze my sami czujemy się z nimi dobrze.
zazwyczaj jest przecież stromo i pod górkę.
julia, 09/2010, edynburg.

magdalena i "ach, to jej spojerzenie". wrocław, 09/2010. wiadomo.

kolejny portret, charakterystyczny. agata, podkurwiona i frasobliwa. wrocław 09/2010

portret. portret charakterystyczny, choć nierozpoznawalny. artysta. zdecydowanie. albo yeti. lub inne stworzenie legendarne. podobno bartek, ale nie dam głowy za to, po kilku piwach i wódkach trudno dopasować imiona do twarzy.
z tego miejsca chciałabym jednak serdecznie pozdrowić szanownego pana i podziękować za wyrozumiałość.

i jeszcze inne, słoneczne pocztówki z wakacji

dom i inne obrazy z nim związane. 09/2010

czasem jakaś iskra, albo czyjeś słowo, albo na przykład taka notka przypominają mi, że kiedyś tam umiałam dobrze pisać, że kiedyś tam ludzie lubili mnie czytać. teraz jednak najczęściej jest tak, że w nocy nie mogę zasnąć i snuję się z kąta w kąt albo leżę i czekam, a to czekanie pełne jest obrazów. powidoków. zwidów i majaków układających się jak puzzle w skomplikowaną mapę.
to jedno z pierwszych moich wspomnień z dzieciństwa: dzikie ogrody i drzewa rosnące cicho w ciemności. dziwne kwiaty na suficie. niejadalne owoce, może wilcze jagody. bezdomne psy i koty... koty przenikające przez ściany. drzwi nie tam gdzie trzeba, długie korytarze, szelesty, duchy, białe damy.
kiedyś próbowałam to wszystko opisać... ale człowiek jest głupi i biedny w słowa. 08/09 2010, insomnia

śmigiel 2010, piąta wielka parada psów / all-dog grand parade

lola i mia. pewne rzeczy się nie zmieniają, a inne tak.